ՀՐԱՆՏ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ «ԾԱՂՐԱԾՈՒՆԵՐԻ ՄԵՐ ՏՈՀՄԸ»


Նվիրվում է Գուրգեն Մահարուն, ուրիշ չավ բան չունի հեղինակը Փոշու վրայով գլորվող ջրի հուշիկությամբ իմ մեջ մի բան սողում է, վարակելով ամբողջ մարմինս։ Եվ բջիջներս տեղի են տալիս։ Գուցե քաղցկեղ է, գուցե անցած անախորժության թաքուն հիշողություն, գուցե, անտեղյակ, որևէ ուժեղի մի բանում խանգարել եմ, և սիրտս թաքուն սպասում Է ծեծին։ Գուցեև Էությունս լցվում Է որևէ … More ՀՐԱՆՏ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ «ԾԱՂՐԱԾՈՒՆԵՐԻ ՄԵՐ ՏՈՀՄԸ»

Գուրգեն Մահարի.ՍԵՐ ԱՌ ԵՐԵՎԱՆ


«Եթե չես կարող գրել բանաստեղծություններ զանազան հարգելի և ոչ հարգելի պատճառներով և եթե չես կարող գրել պատմվածքներ, որովհետև հերոսներդ դեռ չեն տիպականացել, մի հուսահատվիր, նստիր ու գրիր քանդակներ։ Մի թողնի, որ ժանգոտի գրիչդ, դրանից էլ ժանգոտում է սիրտդ ու հոգիդ, հավատա»,- այսպիսի խորհուրդ էր տալիս գրչակից ընկերներին հայ նշանավոր գրող Գուրգեն Մահարին (1903-1969 ), և … More Գուրգեն Մահարի.ՍԵՐ ԱՌ ԵՐԵՎԱՆ

ԳՐԻԳՈՐ ԱՃԵՄՅԱՆ.ԲՌՆԱԴԱՏՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆԸ ԳՈՒՐԳԵՆ ՄԱՀԱՐՈՒ ՆԱՄԱԿՆԵՐՈՒՄ


Հեշտ չէ գրողի համար տասնութ տարի լինել գրականությունից դուրս: Այդ տարիները փաստորեն չիրականացված մտահղացումներ են եւ չգրված գրքեր: Իսկ եթե դրանց ավելացնենք ճամբարային եւ աքսորական կյանքի անազատությունը, բարոյական եւ ֆիզիկական ապրումների ամենօրյա մամլիչ ազդեցությունը, առողջական վիճակի անխուսափելի վատթարացումը, պատկերը կլինի ամբողջական: