Հերթական (գուցե` վերջի՞ն…) անգամ, ապագա հրատարակիչներին պարտքս նվազեցնելու համար, անցա Գուրգեն Մահարու նամականու հատորների ընթերցմանն ու ծանոթագրությունների խմբագրմանը եւ այդ կապակցությամբ հավաքածս նամականու թղթապանակի (տես` նամակադարան…) թերթատմանը:

ՈՎ ԵՄ ԵՍ… ապրում եմ մենակ` մորս հետ, շատ հին բնակարանում` Sarasate փողոցի, ինձ շրջապատող ընկերներն են տառապանքը, երկու դեղձանիկն ու մի կատու:

 Բարև… Երբեմն ավելի լավ է թողնել ամեն ինչ այնպես, ինչպես որ կա: Քայլելով անդեմ միայնության մեջ` ամայի փողոցներում, ուր աչքերդ են նայում նախանձել ազատ քամուն, միայնակ աստղերին, իմաստուն արևին և անխոս լուսնին: Երբեմն մենք վախենում ենք կորցնել կամ ծախսել այն, ինչ ունենք: Չնայած ինչ էլ որ մենք անում ենք, և այն, ինչ մեզ հետ կատարվում … More Նամակ Պաուլո Կոելիոյից

ԻՄ ԵՐԳԸ Գանձեր ունեմ անտա՜կ, անծե՜ր, Ես հարուստ եմ, ջա՜ն, ես հարուստ Ծով բարություն, շընորհք ու սեր Ճոխ պարգև եմ առել վերուստ։

Երկար տարիներ բացակայելուց հետո Ավետիք Իսահակյանը այցի է գալիս հայրենի Գյումրի քաղաքը: Մի օր հանդիպում է սիրած աղջկան՝Շուշիկին, որին վաղուց չէր տեսել:

Նորից վեր եմ առնում գրիչս, թաթախում եմ հիվանդ, արյունոտված սրտիս մեջ և գրում եմ քեզ, Շուշիկ, մի քանի տող, գրում եմ ես` Ավետիք Իսահակյանս: